Maak je het als project of teamleider wel eens mee dat mensen in tranen uitbarsten?

En vind je dat ongemakkelijk of wel oké?

Ik laat zelf vrij makkelijk tranen gaan, en ervaar dit zelf als een gezonde ontlading van gevoel en spanning.

Het verbaast me dan ook dat ik vaak mensen tegenkom die een erg negatieve associatie hebben met tranen.

‘Huilen doe je maar thuis’ zeggen ze, of ze hebben het over ‘krokodillentranen’ of ‘emotionele chantage’.

Ook spreek ik wel eens klanten die ontzettend balen dat ze moesten huilen in een gesprek met een manager of collega. Alsof dat heel erg onprofessioneel was van ze.
En dit hebben ze niet alleen bij huilen, maar ook bij andere gevoelens.

Ik denk dat de allergie die veel bèta’s hebben voor ‘emotioneel gedoe’ hierdoor komt:

Het lijkt vaak, alsof die emoties allemaal drama tot gevolg hebben.
En we het dus maar beter zakelijk en professioneel bij de inhoud kunnen houden.

Terwijl het natuurlijk gewoon andersom werkt: Het gebrek aan aandacht voor de emoties is het probleem.

Bijvoorbeeld:

  • Wanneer collega A achteloos iets zegt, wat nogal hard aankomt bij collega B. Waardoor collega B voortaan collega A toch maar liever uit de weg gaat.
  • Wanneer er geen vertrouwen is tussen twee partijen en ze er maar niet uitkomen in een onderhandeling.
  • Of wanneer iemand zich niet gewaardeerd voelt door zijn leidinggevende, en steeds meer moeite heeft om gemotiveerd te blijven en met enthousiasme zijn of haar werk te doen.

Ondertussen kost al dat niet tonen van gevoel dus gewoon BAKKEN met tijd en geld.

Lekker professioneel mensen. 🙂

Ik pleit er natuurlijk niet voor om het nu altijd maar over gevoel te hebben en vooral huilend zakelijke gesprekken te voeren.

Maar wat als we die eerste initiële emoties een beetje meer ruimte zouden geven, ook in zakelijke settings?
Dat mensen zich even teleurgesteld, gekwetst, wantrouwig of ondergewaardeerd mogen voelen?

Want, nou ja, we zijn gewoon mensen (ja, ook ingenieurs en bèta’s) en die gevoelens, die zijn er nu eenmaal.

Hoe eerder een gevoel/emotie wordt gezien of erkend, hoe minder drama er hoeft te zijn.

Dus, (project)manager: Laat die tranen maar lekker rollen, maak er geen groot ding van.

En als je er door geraakt wordt, mag je dat ook best laten zien.

Meer tips over het omgaan met gevoelens op de werkvloer als (project)manager krijg je in mijn volgende artikel.

Ik ben benieuwd: wat zijn jouw ervaringen hiermee? Deel het graag hieronder!


Ben jij project-, lijnmanager of teamleider met een technische achtergrond? Wil je leren en hoe je met emoties (van anderen en jezelf) omgaat en andere essentiele leiderschaps-skills ontwikkelen? Eind maart start ik met een kleine groep een Leiderschapsprogramma van 9 maanden. Hier vind je meer informatie.