‘Hij neemt telkens het woord, en is dan de halve vergadering bezig met het herhalen van zijn standpunten, die iedereen trouwens al kent’, zegt de projectleider.
‘Maar hem zomaar onderbreken, dat doe ik toch ook liever niet.’
Collega’s of externen die niet ‘mee willen’, blijven hangen in het verleden of gewoon teveel tijd opeisen in een overleg?
Maar de ander spreektijd blijven geven of inhoudelijk op de bezwaren blijven ingaan, helpt vaak ook niet.
Als eerst en belangrijkste:
1. Praat niet over deze mensen, maar met ze.
Het is volledig normaal en menselijk om, wanneer je een probleem begint te ervaren, dit met anderen te willen bespreken. Soms om gewoon even te klagen, maar vaak ook om na te gaan wat anderen van het gedrag van die persoon vinden.
Voor je het door hebt, spreek je dan vooral met anderen óver die ene vervelende persoon. Je gaat dan lekker even collectief afknappen of samen proberen te beredeneren waarom diegene zo doet.
Dat laatste lijkt constructiever, maar let op: Je doet aannames. Zelfs als je daar vrij goed in bent, blijft het speculeren.
Bovendien ga je de ander makkelijk als een soort tegenstander zien, en strategieën bedenken hoe je hem of haar gaat ’tackelen’. Je vergroot zo alleen maar de kloof die er al is tussen jou en de ‘stoorzender’.
Essentieel hierbij:
We willen het allemaal: gehoord en gezien worden. Voor iemand die op een negatieve manier aandacht vraagt in een overleg, geldt dat ook.
Het jammere is, dat we geneigd zijn om mensen die zo nadrukkelijk om aandacht vragen, juist liever uit de weg gaan.
Terwijl die persoon toch echt niet voor niets zoveel weerstand of vasthoudendheid aan de dag legt.
Wees eens echt nieuwsgierig, waar komt dit gedrag en de mogelijke frustratie erachter nu vandaan?
Het kan best zijn dat één gesprek niet voldoende is om dat helder te krijgen. Het kan bovendien zo zijn dat de stoorzender zich zelf niet bewust is van zijn/haar eigen gedrag en het effect daarvan.
Belangrijk hierbij is om wel je eigen grenzen in de gaten te houden. Dat iemand ergens mee zit betekent niet dat ze alles maar bij jou kunnen ‘dumpen’.
Jij kunt luisteren en begrip voelen en tonen, tot een bepaalde hoogte. Wanneer het voor jou niet meer prettig voelt, omdat de emoties te hoog oplopen bijvoorbeeld, is het goed om dit aan te geven.
Het is ook helemaal niet verkeerd dit vrij vroeg in het gesprek duidelijk te maken.
Zorg dan wel dat er nog steeds écht contact is, en vertel het vanuit je eigen beleving.Lees voor verdere tips op dit gebied ook mijn artikel Conflictmijdende bèta’s, over het omgaan met conflicten.
Een die wel eens helemaal onder de radar zou kunnen blijven.
Twijfel jij aan jezelf, de teamleden, de projectdoelen of andere essentiële zaken? Dan heeft dat invloed op de omgeving, je team en/of je project.
Dat betekent niet dat er geen ruimte is voor twijfel of andere negatieve gedachten en gevoelens. Die zijn niet uit te bannen, en dat moet je ook helemaal niet willen.
Maar wel dat het onderdeel van je werk is om je er zoveel mogelijk van bewust te zijn. Zodat je er zo nodig aan de slag mee kunt en mogelijk ook kunt gaan delen.
Om wat al die tijd al voelbaar was, al was het nog niet helemaal bewust, gewoon op tafel te leggen. Zodat je meer helderheid creëert in je teams en projecten.
Hoe je als project- of teamleider naar je eigen twijfels en weerstand kijkt en wat je ermee kunt, daar ga ik in een volgend artikel verder op in.
Als je jouw eigen ervaringen met ‘stoorzender’-gedrag wilt delen, dan hoor ik het graag in de comments.
Geef een reactie