Het is eigenlijk ongelofelijk hoe weinig serieus de gemiddelde professional zichzelf neemt wanneer hij of zij aan het werk is.

Stel, je maakt je ergens druk om, hebt moeite om een beslissing te nemen, of last van het gedrag van een collega of je leidinggevende. Wat doe je dan?
Waarschijnlijk denk je er uren over na, heb je het er uitgebreid over met verschillende mensen of misschien doe je beiden. Dat lijkt dan wel heel erg op serieus nemen, maar is het dat ook?

Want waar gaan die gedachten en gesprekken eigenlijk over?

Grote kans dat een aanzienlijk deel wordt besteed aan vragen in de categorie: ‘Is het wel terecht?’
Is het wel terecht dat ik hier een probleem mee heb? Hebben andere mensen eigenlijk ook conflicten met deze persoon? Zou een ander die beslissing niet ‘gewoon’ even nemen?
En gesprekspartners kunnen, heel goed bedoeld overigens, dingen gaan zeggen als: ‘Het is toch niet professioneel om te laten zien dat je hier overstuur over bent.’, of ‘Bekijk het eens van de andere kant.’

Maar wat heb je er eigenlijk echt aan om te weten dat iets terecht is of onterecht?
Geeft het je rust? Verdwijnen de gedachten over wat je misschien had moeten zeggen of doen?
Het antwoord is NEE, omdat de onrust die je voelt en de gedachten die daarbij horen bedoeld zijn om je iets te vertellen.

Vervang dus alle eerder genoemde vragen en goedbedoelde adviezen door de volgende drie vragen, de enige vragen waarbij je jezelf echt serieus neemt:

1. Hoe voelt het?
2. Hoe zou ik het graag willen?
3. Wat heb ik nodig? 

Ga hier echt voor zitten, en laat het even bezinken. Probeer de antwoorden op te schrijven.
Geen probleem als je deze niet meteen, neem de tijd.
(Tijd die je anders aan piekeren en de zaak van alle kanten bekijken zou besteden.)

Hierbij nog wat tips en aandachtspunten bij elke vraag:

1. Hoe voelt het?
Net als je gedachten zijn je gevoelens een belangrijke informatiebron, dus behandel ze ook zo en geef ze aandacht.

Gevoelens zijn niet alleen maar boosheid of verdriet, het kan ook zijn dat je je bijvoorbeeld schaamt, wat onrustig voelt, of ongemakkelijk, onzeker, een beetje bedreigd of jaloers.
Het doet er hierbij niet toe of het ‘terecht’ is of niet, of waarom je het voelt.

2. Hoe zou ik het graag willen?
In plaats van je volledig te focussen op wat er mis gaat, verleg je de focus naar de voor jou ideale situatie. Hoe ziet die er uit?
Niet om die nu meteen te gaan bereiken, maar opnieuw: voor de informatie en de nieuwe perspectieven die het je geeft.

3. Wat heb ik nodig?
Nu je vraag 1 en 2 hebt behandeld, is het tijd om je af te vragen wat jij nu nodig hebt. Stuur dat brein van je maar eens op pad om iets echts constructiefs te bedenken, in plaats van allerlei bezwaren en oordelen.

Heb je meer informatie nodig, een mening van iemand die je vertrouwt, heb je rugdekking nodig van een collega, leidinggevende of opdrachtgever? Dan is het tijd om precies dat te gaan regelen.
Je mag je bij dit proces eens vergissen, het hoeft niet allemaal in één keer goed. Geef jezelf een beetje ruimte daarin.

Jezelf serieus nemen hoeft ook weer niet zo heel serieus te zijn.