Ben jij tevreden over hoe het gaat op je werk?

Als het antwoord ‘nee’ is: hoeveel tijd en energie spendeer je aan het piekeren hierover?
Kun je ook nog zien wat er wél goed gaat?

Het is niet gek dat dit lastig is, wanneer je niet alleen hoog-, maar ook technisch opgeleid bent. Dan ben je gewend je te richten op wat er niet goed gaat.

Dat is tenslotte ons werk als ingenieurs: om oplossingen te vinden voor ingewikkelde problemen.

Als je deze blik echter toepast op je eigen werk(omgeving) en leven, dan gebeurt er iets wat erg contraproductief kan werken: Je richt al je aandacht op je problemen. Zo heb je geen overall of objectief beeld meer, maar een negatief beeld. Negatiever dan nodig is.

Bovendien: Als de grondgedachte is: ‘Het is niet goed’ (of: ‘Ik doe het niet goed’ of: ‘Zij doen het niet goed’), hoe ga je dan om met tegenslagen? Minder makkelijk toch?

Daarnaast zijn we als ingenieurs enigszins allergisch voor super-optimistische mensen, mensen die overal positief en enthousiast tegenover staan. Dat vinden we niet reëel, en ook een beetje naïef. We blijven liever ‘realistisch’.

Toch helpt het om eens anders naar je situatie te kijken. Ik heb daar weer een persoonlijk voorbeeld bij, met baby’s enzo (Ik maak verder op het moment niet zo veel mee hè), maar geen zorgen, daarna komt de vertaling naar jouw situatie.

Totaal overweldigend was het namelijk, de geboorte van ons eerste kindje zo’n 4 maanden geleden. Zoals ik al eerder schreef hadden we best een pittige start.

Daarna ging het eigenlijk al snel heel goed, met groeien, drinken, lachen en slapen(!). Toch had ik nog vooral in mijn hoofd hoe moeilijk het was, en richtte me teveel op de incidenteel moeilijke momenten. ‘Wat is dit zwaaaar’, dacht ik elke dag wel een paar keer. Die gedachte kostte me veel energie. Bovendien zag ik hierdoor niet hoe het werkelijk ging, namelijk heel goed.

De jaarlijkse meditatie-stille retraite, dit keer ondernomen met het hele gezin, bracht een keerpunt.

Ik sprak over mijn zorgen en lasten met een van de guru’s. Ze luisterde aandachtig, voelde mee en zei toen: ‘You should see yourself Saskia. Your family is so beautiful and you are doing sooo well.’

Dat kwam ineens helemaal binnen. Terwijl ik constant zat te denken aan wat er misging en zou kunnen gaan, zag zij juist wat er goed ging.
Ik wist meteen weer waarom ik daar elk jaar kwam en nu zo graag mijn partner en dochtertje mee wilde nemen.

Want voor een frisse neutrale blik, een blik die niet alleen maar kritisch is, maar bereid juist het beste en mooiste te zien, daar heb je een ander voor nodig.
Na dit gesprek kon ik veel beter kijken naar wat er allemaal goed ging, en mijn beleving verschoof naar het positieve. Het mooie is dat mijn veerkracht daardoor ook weer immens toenam. Als we eens een slechte nacht hadden, dacht ik ineens: ‘Hé, dit is een uitzondering’, of ‘Dit kunnen we best aan’.

Wat de guru zei kwam in feite hier op neer: ‘Kon je jezelf maar zien, zoals ik je zie’.

Dé tip voor jou is dus, wanneer je in een lastige situatie zit, het zwaar voelt en je merkt dat je vooral naar het negatieve en de problemen kijkt:

Zie jezelf door de ogen van de guru. (En als je moeite hebt met het idee van een guru, dan mag je ook gewoon mij in gedachten nemen :-))

Wat ziet de guru als ze naar jou en jouw situatie kijkt?

– Wat gaat er goed, wat is er mooi, geweldig of misschien gewoon oké?

– Wat doe je toch maar mooi ondanks alles?

– Welke steun ontvang je? Van wie krijg je hulp of kun je hulp vragen?

– Wat gaat nu beter dan een jaar geleden, waar ben je in gegroeid?

– Wat zijn de voordelen van je huidige situatie? Wat is er positief aan?

Wees mild, en ook bereid om eens het beste in jezelf en elke situatie te zien.

Echt een andere wereld, zo door de ogen van de guru 😉