Ingenieurs en overige bèta’s vinden het niet leuk als ze iets niet weten.

Ze zoeken graag dingen tot in de details uit, en voelen zich er prettig bij om te weten hoe iets precies in elkaar steekt. Als ze iemand willen overtuigen zullen ze voornamelijk inhoudelijke argumenten inbrengen.

Herken je dit bij jezelf?

Dan voelt het waarschijnlijk ook licht ongemakkelijk als iemand je een vraag stelt waar je het antwoord zo 1-2-3 niet op weet.

Of het nu was bij het geven van een presentatie, tijdens een projectteamvergadering of in een 1-op-1-overleg met de klant, het is je vast wel eens overkomen. Er werd een vraag gesteld over jouw product, advies of expertise, waar je niet direct een (volledig) antwoord op had. Daar stond je met je mond vol tanden.

Misschien schaamde je je, of dacht je dat het niet professioneel was dat je het antwoord niet wist. Misschien heeft het wel te maken met je introverte natuur, waardoor je meer bedachtzaam bent. Misschien had je gewoon even wat tijd nodig om het antwoord te formuleren, of kreeg je een black-out.

Nu heb ik heel goed nieuws voor je: De klanten, collega’s en managers die je tegenkomt verwachten helemaal niet dat je altijd alles precies weet.

Ze willen niet dat je perfect bent, sterker nog, misschien hebben ze soms liever dat je niet perfect bent. Niemand zit toch te wachten op een imponerend iemand die altijd overal meteen een antwoord op heeft?

Wat ze wél willen, is serieus genomen worden. Oprecht contact en échte aandacht voor hun vraag, dat vinden ze ook fijn. Ook als het directeuren en/of klanten zijn die je de vraag stellen (het zijn eigenlijk net mensen).
En oké, ze waarderen ook best een antwoord op hun vraag. Maar dat hoeft niet altijd á la minute.

Doe hier je voordeel mee en gebruik één of meerdere van de volgende 4 tactieken als je een vraag krijgt waar je niet meteen een antwoord op hebt:

1. Check je mindset
Hoeveel stress ervaar je als je het antwoord (nog) niet weet? Hoe drukker je jezelf hierom maakt, hoe lastiger het wordt alsnog met een antwoord te komen.
Probeer jezelf toestemming te geven iets niet te weten.

(En wees ook minder streng naar de mensen om je heen wanneer ze iets niet weten, dat helpt ook!)

2. Koop tijd
‘Mag ik daar straks/later/volgende keer op terugkomen?’, is in de meeste gevallen een hele normale reactie op een vraag.

Je kunt ook aangeven dat je het liefst meteen een antwoord zou willen geven, maar dat je het liever even goed uitzoekt of eerst wilt verifiëren.

3. Stel een vraag terug
Dit kan ook een manier zijn om tactiek 2 uit te voeren.
Vraag de vragensteller naar de achtergrond van de vraag. Wat is daar belangrijk aan, waar komt de vraag vandaan, waar heeft het mee te maken?

Wees nieuwsgierig, en verzamel meer informatie. Dan blijkt soms het antwoord toch te komen, óf dat de vraag eigenlijk over iets anders gaat dan je in eerste instantie dacht. (Ook best goed om te doen als je wél het antwoord denkt te weten dus!)

4. Zeg dat je het niet weet
‘If all else fails’ zeggen ze dan, maar dit kan in sommige situaties ook prima het eerste zijn wat je doet. Wel zo duidelijk en soms ook best bevrijdend. Kan soms een beetje ongemakkelijk voelen, maar dat is geen reden om het niet te doen.

Het is natuurlijk niet in alle gevallen handig, maar wel in meer gevallen dan je misschien denkt.

De ander vindt het wellicht jammer of niet prettig, maar hij of zij weet wel dat je eerlijk bent, en dat je geen verhalen op zijn/haar mouw speldt. En dat is goud waard.

Kun je hier wat mee?
Ik ben erg benieuwd naar jouw eigen ervaringen. Zou je het aan mij (en de andere lezers) willen laten weten via een reactie op mijn weblog?